به گفته دکتر نیها وپیوالا، متخصص رادیوتراپی و آنکولوژی دانشگاه پنسیلوانیای فیلادلفیا، در ابتدا، تحقیق جالبی که برای بررسی اثر انجام یوگا در کاهش عوارض جانبی درمان سرطان پروستات طراحی شده بود، با تردیدهای فراوانی همراه بود. یکی از نگرانی‌های محققان عدم مشارکت بیماران در این بررسی بود. قبلاً یوگا به عنوان گزینه‌ایی برای کاهش عوارض جانبی، در بیماران مبتلا به سرطان پستان مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته بود، ولی هیچگاه اثر آن در سرطان پروستات بررسی نشده بود. به گفته دکتر وپیوالا، شایعاتی وجود داشت مبنی بر اینکه مردان در تمرینات یوگا شرکت نمی‌کنند و یا اینکه مردان مبتلا به سرطان پروستات به چنین چیزهایی علاقه ندارند. همچنین نظرات مخالف دیگری هم وجود داشت مثلاً به وی می گفتند که معمولاً مردان مبتلا به سرطان پروستات، در سنین پس از بازنشستگی هستند و هیچ‌کدامشان در تمرینات یوگا شرکت نخواهند کرد.
بدتر اینکه، او و همکارانش دچار تردید شدند که آیا مورد تمسخر بیمارانی قرار نمی‌گیرند که برای شرکت در این مطالعه دعوت می‌شوند. اما آنها با پاسخی خیره کننده روبرو شدند، هر چند تعدادی از بیماران به علت مشغله زیاد نتوانستند در مطالعه شرکت کنند اما استقبال بیماران برای دکتر ویپای خیلی جالب بود. او می‌گوید بیماران بسیار متفاوت‌تر از کسانی بودند که قبلاً فکر می‌کردیم. ما از همه نوع بیماران برای مشارکت دعوت به همکاری کردیم، نه فقط از آن دسته مردان مبتلا به سرطان که خودشان هم از قبل ورزش می‌کردند. شاید هوش ناخودآگاه مردانه آنها عامل اصلی ترغیب به شرکت در کلاس ها باشد.
طبق نتایج این بررسی بالینی تصادفی، یوگا عوارض جانبی پرتو درمانی و هورمون درمانی را کاهش داده است. همچنین مردانی که یوگا انجام می‌دهند احساس خستگی کمتر، رابطه جنسی و عملکرد ادراری بهتری دارند.
این نتایج به تازگی در مجله معتبر بین المللی رادیوتراپی و آنکولوژی • زیست شناسی • فیزیک انتشار یافته است.
در این مطالعه، ۲۲ بیمار، در مرکز سرطان آبرامسون پن، به صورت هفتگی در دو کلاس ۷۵ دقیقه‌ای، به مدت ۶ تا ۹ هفته شرکت داشتند. این جلسات قبل یا بعد از رادیوتراپی تشکیل می‌شد. نتایج این بیماران با ۲۸ بیمار مشابه دیگری که یوگا نمی‌کردند مقایسه شد. ابتدا مطالعه با ۶۸ بیمار آغاز شد، اما ۱۸ بیمار، عمدتاً به علت مشغله کاری مطالعه را رها کردند. متوسط سن مردان در این مطالعه ۶۷.۳ سال بوده که اکثر بیماران سفید پوست و متاهل بودند. درآمد سالانه آنها به بیش از ۸۰۰۰۰ دلار می‌رسید و ساعتی در روز به فعالیتهای جانبی می‌پرداختند. نکته حائز اهمیت، این است که هیچ یک از شرکت کنندگان، تا قبل از این مطالعه یوگا نکرده بودند.
در این مطالعه آستانه تحمل خستگی، در افراد یوگا کار، به مراتب کمتر از خستگی بیماران در گروه کنترل گزارش شده است، نه تنها خستگی کلی بلکه تاثیر خستگی بر زندگی آنها و شدت خستگی نیز کاهش یافته است.
به طور کلی، مردان گروه کنترل، نمرات بدتری کسب کرده اند. دکتر وپیوالا در مورد نتایج آنها گفت: “مشاهدات ما دقیقاً مطابق با انتظارات ما در گروه کنترل بوده است”.
اما یافته‌های ما در گروهی که یوگا انجام می‌دادند بر خلاف تصورمان بود. گروه نه تنها بدتر نمی شدند، بلکه بهتر هم می‌شدند. این موضوع برای ما غیر منتظره بود. ما گمان می‌کردیم که یوگا به مردان کمک می‌کند تا انرژی خود را در همان سطح قبلی حفظ کنند اما دیدیم که مردان یوگا کار نسبت به وضعیت اولیه پیشرفت کرده‌اند.
یوگا علاوه بر خستگی، در نمرات سلامت جنسی (پرسشنامه سلامت جنسی برای مردان)، که شامل عملکرد نعوظ بود، اثرات مثبت قابل توجهی را نشان داد. به گفته‌ی دکتر وپیوالا “عملکرد جنسی در گروه یوگا، بدون تغییر باقی ماند، اما در گروه کنترل بیشتر شدن اختلال در نعوظ وجود داشته است.”