احتمال ابتلا به سرطان در زنان و مردان

محققان این پروژه عقیده دارند احتمال ابتلا به سرطان در طول زندگی زنان و مردان تقریبا برابر است. مردان 40 درصد و زنان 39 درصد احتمال ابتلا به سرطان دارند. اما در مورد سرطان های مشترک بین زنان و مردان، مردان دو برابر بیشتر از زنان در معرض خطر قرار دارند.

در بررسی های قبلی، به تفاوت در میزان مصرف سیگار و الکل، رژیم غذایی، رعایت دستورالعمل های بهداشتی و غربالگری سرطان بین زنان و مردان اشاره شده تا دلیل تفاوت جنسیت در آسیب پذیری از سرطان را توضیح دهند؛ ولی انتقادی که به این بررسی ها وارد است، این است که: این تفاوت ها را در سطح فردی در نظر نگرفته اند.(ممکن است یک زن مصرف بالایی از سیگار و الکل داشته باشد درحالیکه یک مرد هرگز از آن ها استفاده نکرده باشد)

بنابراین محققین گزارش های قبلی موسسه ملی سلامت آینده نگر رژیم غذایی و مطالعه سلامت را بررسی کردند.

این گزارش در سال 1995 با یک پرسشنامه پایه برای 3.5 میلیون عضو در گروه سمی 50 تا 71 سال و ساکن در شش ایالت ایالات متحده انجام شد. در آن زمان، 617119 پرسشنامه پاسخ داده شد.( 17.6%)

مطالعه حاضر بر روی 334905 شرکت‌کننده  متمرکز بود که بعدا بین سال‌های 1996 و 1997 نیز پرسشنامه ای را برای اطلاعات دقیق تری درباره ی رژیم غذایی و سایر عوامل سبک زندگی، تکمیل کردند.

افرادی که درباره ی آن ها تشخیص سرطان، اختلال در سلامتی، دریافت کالری بسیار زیاد یا کم یا اطلاعات جنسی متناقض داده شده بود را کنار گذاشتند و روی 294100 نفر (58٪ مرد، 42٪ زن، میانگین سنی 63.5 سال) تمرکز کردند.

بعد از بیشتر از 10 سال پیگیری، (میانگین 11.5 نفر در سال بین مردان و 12.4 نفر در سال بین زنان)، تیم تحقیقات 26,693 سرطان اتفاقی را در 21 محل سرطان تشریحی مشترک پیدا کرد. از این تعداد، 17951 نفر در مردان و 8742 نفر در زنان بودند.

پنج سرطان شایع تقریباً یکسان بودند: سه مورد اول سرطان ریه، روده بزرگ و پوست در مردان و زنان و پنجمین سرطان کلیه در هر دو مورد بود. مورد 4 برای مردان سرطان مثانه و برای زنان سرطان پانکراس بود.

پس از تنظیم متغیرهای جمعیت شناختی، سبک زندگی و رژیم غذایی، محققان دریافتند سرطان هایی که مردان را بیشتر از زنان تهدید می کنند عبارتند از: آدنوکارسینوم مری، سرطان حنجره، سرطان کاردیا معده و سرطان مثانه.

در مقابل، خطر ابتلا به سرطان تیروئید در مردان 0.55 و سرطان کیسه صفرا 0.33 کمتر از زنان می باشد.

این تیم تحقیقاتی می گوید که به طور کلی، بالاتر بودن خطر نسبی سرطان در میان مردان پس از تنظیم متغیرهای کمکی درمورد11 سرطان ثابت شد، اما به سرطان های دیگری از جمله ریه، پانکراس، روده کوچک، روده بزرگ، حفره دهان، سلول سنگفرشی مری و سایر سرطان های سر و گردن، ارتباط قابل توجهی نداشت.

یکی از محققین گفت: برای برطرف کردن میزان اختلاف ابتلا به سرطان در بین زنان و مردان، نمی توان از طریق تغییر روش های پیشگیری از سرطان اقدام کرد و قبل از ارائه ی هرگونه توصیه ی تازه، نیاز به تحقیقات بیشتری داریم.مثلا: برای اینکه بدانیم واکنش های سیستم ایمنی زنان در چه سطحی است، باید اطلاعات بیشتری داشته باشیم. اگر بتوانیم کشف کنیم که چه عملکردی در سیستم ایمنی زنان وجود دارد که آن ها را در برابر خطر سرطان مقاوم تر می کند، احتمالا می توانیم با تقویت سیستم ایمنی مردان راه هایی را برای پیشگیری و درمان سرطان بوجود آوریم؛ و همچنین با انتشار اطلاعاتی که در مورد علل سرطان، تاثیر غربالگری و تاثیر جنسیت در روند ابتلا به انواع سرطان به دست آورده ایم می توانیم اطمینان پیدا کنیم که در تمامی موارد، نقش جنسیت در نظر گرفته می شود.

انجام این مطالعاات باعث شده که درک جامع تری نسبت به تفاوت جنسیتی در مورد ابتلا به سرطان پیدا کرده و عوامل خطرناک را دقیق تر بررسی کنیم.

با این حال، با توجه به اینکه گروه مورد مطالعه تقریبا مسن بودند و بیماری هایی مثل: فشار خون بالا، کلسترول و بیماری های قلبی و عروقی نادیده گرفته شده اند، در نتایج تحقیقات جای بحث بیشتری وجود دارد. در کل، تعاملات پیچیده تری در میزان تاثیرگذاری فاکتورهای جنسیتی وجود دارند؛ که نشان میدهد نمونه های مورد آزمایش باید با حساسیت بالایی انتخاب و بررسی شوند. بعضی از گردآورندگان نتایج این تحقیقات پیشنهاد می کنند که عوامل دیگری مثل نژاد و شرایط اجتماعی و اقتصادی سلامت نیز در نظر گرفته شوند.

با این وجود طبق نظر محققین، تاثیر اختلاف جنسیتی در مواجهه با سرطان، در تمام مراحل ابتلا و پیشرفت بیماری دیده می شود. بنابراین بررسی دقیق تر آن نیازمند وجود یک رویکرد چند جانبه است. این استراتژی می تواند اینگونه تعریف شود که: جنسیت باید به عنوان یک متغیر بیولوژیکی در کل زنجیره سرطان در نظر گرفته شود؛ از پیش‌بینی خطر و پیشگیری اولیه سرطان، غربالگری سرطان، و پیشگیری ثانویه گرفته تا درمان سرطان و مدیریت بیمار.