علائم، نشانه ها و راه های درمان تومور مغزی

نامگذاری سرطان ها بر اساس منشأ آن ها در بدن می باشد. تومور مغزی همانطور که از نامش مشخص است در مغز ایجاد می شود. بعضاً به جای استفاده از تومور مغزی از اصطلاح سرطان اولیه مغز استفاده می شود. همچنین ممکن است سرطان از نقطه ای دیگر در بدن به مغز منتشر شده و در آن جا تومور جدیدی تشکیل دهد؛ این عارضه سرطان متاستاتیک مغز می باشد. تومورهای سرطانی مغز معمولاً متاستاتیک بوده و سرطان اولیه ی مغز نمی باشد.

تومورهای مغزی انواع و درجات مختلفی دارند. نوع تومور بر اساس محل قرارگیری آن در مغز تعیین شده و درجه‌ی تومور نشان دهنده‌ی سرعت رشد آن در بدن می باشد. درجه تومورها از 1 تا 4 متغیر می باشد. و درجه 4 نشان‌دهنده سریع‌ترین حالت رشد تومور می باشد.

بیش از 120 نوع تومور مغزی وجود دارد. با این حال، هیچ استانداردی برای نامگذاری آنها بر اساس نوع وجود ندارد و زیرگونه های زیادی برای انواع مختلف تومورها وجود دارد. بعضاً ممکن است که پزشکان مختلف از نام های متفاوتی برای یک تومور استفاده کنند.

معمولاً در صورت مشاهده علائم بیماری، برای تشخیص ابتلا به تومور مغزی حداقل از یکی از روش های زیر استفاده می شود:

• معاینه‌ی نورولوژیک (عصب شناختی) برای تعیین آن که آیا توموری بر روی مغز اثر گذاشته است یا خیر.
• آزمایش های تصویر برداری مانند سی تی اسکن، ام آر آی (MRI)، و اسکن توموگرافی گسیل پوزیترون (پِت اسکن / PET)  برای تشخیص محل تومور
• پونکسیون کمری یا لومبار (lumbar puncture) ، روشی که  طی آن پزشک برای بررسی احتمال وجود سلول های سرطانی، نمونه‌ی کمی از مایع اطراف مغز و نخاع را جمع آوری می کند.
• بیوپسی مغزی، یک روش جراحی است که در آن نمونه کوچکی از تومور برای آزمایش تشخیصی و تعیین بدخیمی خارج می شود.
•  

ممکن است لازم باشد تا برای از بین بردن سلول های سرطانی و یا کوچک کردن تومور در مغز شیمی درمانی انجام شود. داروهای شیمی درمانی به دو شکل خوراکی و/یا وریدی تجویز می شوند.

در مواردی که جراحی امکان‌پذیر نیست، توصیه می شود تا برای از بین بردن سلول ها و بافت سرطانی، رادیوتراپی انجام شود. این روش با استفاده از امواج پرانرژی مانند اشعه ی ایکس صورت می گیرد.

گاهی اوقات ممکن است لازم باشد که بیمار همزمان تحت درمان با هر دو روش شیمی درمانی و پرتودرمانی قرار گیرد. همچنین ممکن است که شیمی درمانی پس از انجام پرتودرمانی انجام شود.

ممکن است پزشک برای تقویت، هدایت و یا بازیابی دفاع طبیعی بدن در مقابل سلول های سرطانی، داروهای بیولوژیک تجویز کند. به عنوان مثال داروی بواسیزوماب (Bevacizumab) یک داروی بیولوژیک است که از رشد عروق خونی تغذیه کننده‌ی تومورهای سرطانی ممانعت می کند.

ممکن است در مواردی که تومور بسیار پیشرفته بوده و به درمان های معمول پاسخ نمی دهد، داروها و روش های درمانی که هنوز در مرحله ی آزمایش هستند، برای بیمار به کار گرفته شوند (با آگاهی و کسب رضایت وی).

تحقیقات علمی زیادی وجود ندارند که درمان های جایگزین را برای تومورهای مغزی تأیید کنند. با این حال ممکن است که پزشک توصیه کند که در کنار داروها و روش های درمانی معمول، از درمان های جایگزین استفاده و یا سبک زندگی تغییر داده شود.

به عنوان مثال ممکن است یک رژیم غذایی سالم و استفاده از مکمل هایی مانند انواع ویتامین ها و مواد معدنی را برای تأمین و جایگزینی مواد مغذی از دست رفته در طول درمان سرطان، به بیمار توصیه و تجویز شود. همچنین ممکن است طب سوزنی و داروهای گیاهی خاصی نیز توصیه شود.

پیش از استفاده از هر گونه داروی گیاهی باید با پزشک خود مشورت کنید زیرا برخی از این داروهای گیاهی ممکن است با دیگر داروهای مصرفی تداخل داشته و باعث بروز عوارض جدی ای شوند.

گاهی پزشک برای کنترل و درمان علائم بیماری و عوارض جانبی ناشی از درمان، برای بیمار داروهای دیگری (غیر از داروهای شیمی درمانی یا بیولوژیک) نیز تجویز می کند.

هیچ راهی برای پیشگیری از ابتلا به تومور مغز وجود ندارد، اما رعایت موارد زیر می تواند خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهد:

• خودداری از قرار گرفتن در معرض انواع آفت کش ها و حشره کش ها
• اجتناب از قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سرطان زا (کارسینوژن‌ها)
• پرهیز از استعمال دخانیات
• عدم قرارگیری غیر ضروری در معرض اشعه