پرتو درمانی بهتر است یا شیمی درمانی؟

روش های درمانی متعددی برای سرطان وجود دارد. بسته به نوع سرطان، مرحله ای که سرطان تشخیص داده می شود و شرایط جسمانی بیمار، بهترین و موثرترین گزینه در نظر گرفته خواهد شد. بیشتر اوقات متخصص انکولوژی ترکیبی از شیمی درمانی و اشعه درمانی را توصیه می کند. حمله همه جانبه به سرطان که گاهی اوقات هم جراحی را شامل می شود منجر به بهبود نتایج و افزایش کیفیت زندگی بیمار خواهد شد. در تعیین گزینه درمان مناسب، مشورت با پزشک از اهمیت بسیار بالایی دارد. خود بیمار نیز نقش فعالی را در این زمان بر عهده دارد و باید از دلیل انتخاب روش درمانی و نتایج آن آگاه باشد.
بهتر است بیمار اطلاعاتی را در خصوص شرایط بیماری خود کسب کند.
مهم است که بیمار بداند که روش درمانی انتخاب شده تا چه حد موثر است.

شیمی درمانی به نوعی از درمان سرطان اطلاق می شود که داروهای خاصی که برای نابودی سلول های سرطانی طراحی شده اند، به بیمار داده می شود.
یک و یا ترکیبی از چند دارو که داروهای آنتی نئوپلاستیک نام دارند، ممکن است به صوت وریدی و یا خوراکی به بیمار داده شوند.
شیمی درمانی، سلول هایی را که روند تقسیم سریعی دارند، هدف قرار می دهد. تقسیم سریع سلولی مشخصه اصلی سلول های سرطانی می باشد.
برخی سلول های طبیعی هم می توانند روند تقسیم سریعی داشته باشند، مانند سلول های موجود در فولیکول های مو و یا دستگاه گوارش.
این سلول ها در طول شیمی درمانی آسیب می بینند.
از آن جایی که هر سرطان بر اساس جهش ژنتیکی متفاوت است، درمان نیز متفاوت خواهد بود.
درمان سرطان از جمله جراحی، به افزایش شانس زنده بودن بیمار و بهبود کیفیت زندگی کمک می کند.

با این که شیمی درمانی برای بیماران سرطانی، گزینه مناسبی است، اما عوارضی را نیز به همراه دارد که بهتر است با برخی از آن ها آشنا شوید:

• خستگی:
  شیمی درمانی انرژی بدن را تخلیه می کند و بیمار علی رغم خواب کافی، احساس خستگی خواهد داشت.
• ریزش مو:
  شیمی درمانی سلول های سالم مانند مو را نیز تخریب می کند.
• آنمی:
  کاهش سلول های خون را در اصطلاح پزشکی آنمی (کم خونی) می گویند. کاهش تعداد گلبول های قرمز می تواند با احساس خستگی، کاهش پلاکت ها با افزایش کبودی و خونریزی و کاهش گلبول های سفید با افزایش احتمال عفونت همراه باشد.
• تهوع:
  تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی می تواند شدید باشد.

رادیوتراپی به نوعی درمان سرطان اطلاق می شود که در آن، دوز بالایی از پرتو به سلول های سرطانی موجود در بدن تابانده می شود. اشعه از پوست عبور می کند و تومور را مورد هدف قرار می دهد.

رادیوتراپی، به DNA سلول های سرطانی آسب می زند و در نهایت، باعث مرگ آن ها خواهد شد. روند درمان کاملا بدون درد است و عوارض جانبی تنها به همان ناحیه درمان محدود می شود.

در چند مورد رادیوتراپی استفاده می شود که مهتر از همه:

بعد از جراحی برای از بین بردن سلولهای احتمالی باقی مانده است.
مثلا بعد از جراحی تومور پستان، باقیمانده بافت پستان رادیوتراپی خواهد شد.

کاربرد دیگر آن با همراهی شیمی درمانی یا بدون آن به عنوان درمان قطعی و بدون نیاز به جراحی هایی که منجر به نقص عضو شدید می شود، مثل: رادیوتراپی حنجره در درمان سرطان نازوفارنکس.
در مواردی هم برای تسکین علایم به کار می رود.
مثلا باعث کاهش درد استخوان می شود یا اینکه تنگی مجرای مری در زمینه سرطان را رفع می کند.

سلول های سالم نیز در مسیر رادیوتراپی تحت تاثیر قرار می گیرند، بنابراین در رادیوتراپی تلاش می شود که کمترین اشعه به بافت سالم برسد. این هدف با روش های جدیدتر رادیوتراپی مثل آی ام آر تی (IMRT) به نهایت دقت خود رسیده است.

انواع مختلفی رادیوتراپی برای درمان سرطان وجود دارد. برخی درمان ها مانند رادیوتراپی خارجی، درمانی موثر برای تومورهایی است که اندازه بزرگی دارند.
اما سایبرنایف برای تومورهای کوچک تر یا تومورهای داخل مغزی به کار می رود.
براکی تراپیHDR، تنها نوع رادیوتراپی است که از داخل بدن آغاز می شود و ممکن است برای بعضی از بیماران مناسبترین گزینه باشد.
بهترین نوع درمان توسط پزشک و با بررسی عوامل مختلف تعیین خواهد شد.