تاثیر منحصر به فرد ورزش در دوران شیمی درمانی

دنبال کردن برنامه تمرینی مناسب در طول درمان و بعد از آن می تواند مزایای زیر را به همراه داشته باشد:

• کاهش احتمال بروز عوارض فیزیکی مانند خستگی، آسیب های عصبی، لنف ادم، پوکی استخوان و تهوع
• کاهش احتمال بروز افسردگی و اضطراب
• فعال و مستقل نگه داشتن شما
• بهبود وضعیت تعادل به منظور کاهش آسیب های ناشی از زمین خوردن
• پیشگیری از تحلیل رفتن استخوان و حفظ استحکام آن ها
• پیشگیری از افزایش وزن و چاقی، که خود عاملی است که احتمال ابتلا به سرطان را افزایش می دهد
• بهبود خواب
• کاهش مدت زمان بستری بودن در بیمارستان
• اثربخشی بیشتر درمان و تخریب سلول های سرطانی
• بالا رفتن شانس زنده ماندن در برخی سرطان های خاص مانند سرطان پستان و سرطان کولورکتال
• کاهش احتمال بروز دیگر سرطان ها
• پیشگیری از بروز دیگر بیماری های مزمن مانند مشکلات قلبی و دیابت
• بهبود کیفیت زندگی

برنامه تمرینی باید در طول درمان سرطان و بعد از آن، ایمن و موثر باشد. در کل، برنامه ورزشی باید شامل موارد زیر باشد:

• تمرینات تنفسی:

برخی افراد مبتلا به سرطان ممکن است با تنگی نفس و یا مشکلات تنفسی روبرو شوند و همین مورد مانع از شرکت آن ها در فعالیت های ورزشی می شود. تمرینات تنفسی، باعث می شود هوا در ریه ها به جریان در بیاید و قدرت و توان بدنی شما بیشتر خواهد شد.
این تمرینات همچنین به کاهش سطح استرس و اضطراب که دلیل انقباض عضلات هستند، کمک می کنند.

• تمرینات کششی:

تمرینات کششی به بهبود انعطاف پذیری بدن کمک می کنند. این قبیل تمرینات هم چنین جریان خون و اکسیژن به عضلات را افزایش می دهند و به روند ترمیم بدن کمک می کنند. تمرینات کششی برای افرادی که در طول درمان سرطان بی تحرک هستند نیز مفید خواهد بود.

• تمرینات تعادلی:

عدم تعادل می تواند یکی از عوارض جانبی سرطان و درمان باشد. تمرینات تعادلی به بهبود عملکرد و حرکت و توانایی انجام کارهای روزانه کمک می کنند. برقراری و حفظ تعادل بدنی هم چنین می تواند از بروز آسیب هایی مانند زمین خوردن پیشگیری کند.

• ایروبیک:

تمرینات ایروبیک که با عنوان کاردیو نیز شناخته می شوند، نوعی تمرین هستند که ضربان قلب را بالا می برند. این تمرینات، به تقویت قلب و ریه ها کمک می کنند و باعث می شوند در طول درمان و بعد از آن، احساس خستگی کمتری داشته باشید.
پیاده روی، ساده ترین تمرین ایروبیک است که به مدت 40 تا 45 دقیقه، سه تا چهار مرتبه در طول هفته توصیه می شود.

• تمرینات استقامتی:

کاهش حجم عضلانی زمانی اتفاق می افتد که فرد در طول درمان سرطان و دوره نقاهت، فعالیت بدنی کمی داشته باشد. برخی درمان ها می توانند باعث ضعف عضلانی شوند.

تمرینات استقامتی به حفظ و قوی شدن عضلات کمک می کنند. افزایش حجم عضلانی باعث بهبود وضعیت تعادل، کاهش خستگی و تسهیل انجام کارهای روزانه خواهد شد. این تمرین هم چنین از بروز پوکی استخوان، ضعیف شدن استخوان ها بعد از درمان سرطان، پیشگیری می کند.

گاها، ورزش به عنوان بخشی از برنامه بازتوانی سرطان انجام می شود.

اما مهم است که تفاوت میان ورزش و برنامه بازتوانی مشخص گردد. بازتوانی سرطان، درمان جامعی است که به حفظ عملکرد بدن در طول درمان و بعد از آن کمک می کند. درمان هایی که مشکلات حرکتی و سلامتی خاص را هدف قرار می دهند.
حتما با پزشک در خصوص مزایای برنامه بازتوانی سرطان مشورت کنید.